De Pasch cursussen van het Goethe Instituut bestaan 10 jaar. Reden voor het duitse taalinstituut om een alumni meeting te organiseren. Jongeren uit de noordelijke landen – Engeland, Ierland, Noorwegen, Zweden, Finland en Nederland – zijn daarom overgevlogen naar Berlijn. Hun middelbare scholen hebben een speciale band met het Goethe Instituut. Naast extra aandacht voor de Duitse taal zijn deze scholen ook de gelukkige die elk jaar een aantal Pasch cursussen weg mogen geven aan hun leerlingen. Ik was een van die leerlingen.
Zes jaar geleden mocht ik dankzij Goethe naar Bamberg – Duitsland. In deze Bayerische Universiteitsstad kreeg ik 3 weken lang Duitse les. Nog meer dan de lessen, was ik vooral dankbaar voor alle internationale contacten die ik heb kunnen op doen. Nogsteeds heb ik contact met vrienden uit China, Uzbekistan en Kenya. En we kregen nog 100 euro zakgeld toe ook, dat stiekem voornamelijk op ging aan bier. Daarnaast werden er uitstapjes naar onder andere Regensburg en Neurenberg georganiseerd. Maar ook als we in Bamberg bleven, was het – vaak letterlijk – feest.
Nu, met een delegatie uit Noord Europa, zijn we samen om de school van de toekomst te bespreken. Alle landen presenteren een idee hoe volgens hen deze school eruit moet gaan zien en hoe die het Europese gedachtegoed gaat versterken. Opvallend is dat niet alleen taal gezien wordt als een belangrijk focuspunt in de droomschool om meer begrip voor elkaar te krijgen. Iets dat vele jongeren vermelden in hun presentatie is de creatie van wat ik zelf verwoordde als Europakunde. Onwetendheid zorgt voor angst. Naast bijvoorbeeld het vak Maatschappijleer over de Nederlandse regering zouden jongeren ook het Europese systeem moeten begrijpen. Europa kan alleen verbeteren als we het ook begrijpen.
Als de presentaties van alle landen voorbij zijn geeft het Goethe Instituut de vloer aan een andere organisatie. Het burgerinitiatief Pulse of Europe mag ons jongeren ook nog even toespreken. Volgens actieve leden Gabi en Silvan moet “de Europese vlag niet alleen op regeringsgebouwen”. Europa moet ook onder de mensen komen. Iets wat Pulse of Europe lukte door in allerlei steden Pro-Europese demonstraties te houden. Terwijl ze dit zeggen valt ironisch gezien de vlag van het Goethe Instituut op de grond, die vast getaped zat aan de muur.
Voor Duitsland en de Duitse taal blijft Europa enorm relevant. Duitsland is economie is de grootste van Europa, maar zonder de wetgevingen, richtlijnen en de Euro had alles anders kunnen zijn. De vlag van Europa mag zeker niet vallen voor ons buurland. De jongeren van Pulse of Europe bevestigen ook dat Europa zeker niet perfect is, en er democratisch zeker nog stappen te zetten zijn. Toch vinden ze dat ook van de andere kant naar Europa gekeken moet worden: de positieve kant. Zonder de Europese Unie was de 72 jaar zonder conflict (tussen lidstaten helaas wel te verstaan) niet mogelijk geweest.
De dag sloten we af met een bezoek aan de Reichstag. De tourguide grapt over hoe hij eerder een jongetje van zes moest bevestigen dat je niet perse vrouw hoeft te zijn om Kanselier te worden. Toch zal Mutti Merkel zeker nog niet van de Duitse en de internationale politiek verdwijnen. Het nieuwe parlement werd gisteren ingeleid onder haar leiding.
Als je de lift neemt naar boven bij de Reichstag kun je uitkijken over Berlijn. De stad die ooit merendeel plat gebombardeerd was; de stad die gespleten werd door een muur ziet er herenigd uit voor een betere toekomst. Nu Europa nog.
Where's Yvet At 